🐨 Co To Są Grunty Pozostałe W Podatku Od Nieruchomości

6 miesięcy temu 2. Klasyfikacja gruntów podatkowych jest procesem, który polega na określeniu wysokości podatku od nieruchomości, jaki należy zapłacić za dany teren. Proces ten jest ważnym elementem systemu podatkowego w wielu krajach, ponieważ pozwala on na ustalenie właściwego poziomu opodatkowania dla każdego rodzaju Podatek od nieruchomości na raty. Podatek od nieruchomości w ratach mogą zapłacić wyłącznie osoby fizyczne. Wyznaczone są 4 terminy rat proporcjonalne do czasu trwania obowiązku podatkowego: – I rata – do 15 marca, – II rata – do 15 maja, – III rata – do 15 września, – IV rata – do 15 listopada. Krok 1: Sprawdź, czy Twoja nieruchomość jest objęta podatkiem od nieruchomości. Wiele lokalnych samorządów wymaga, aby właściciele nieruchomości płacili podatek od nieruchomości. Aby to sprawdzić, skontaktuj się z urzędem skarbowym lub gminą, w której znajduje się Twoja nieruchomość. Krok 2: Znajdź stawkę podatku od Podatek od nieruchomości w spółce cywilnej. Suma powyższych argumentów prowadzi do wniosku, że spółka cywilna nie może być podatnikiem podatku od nieruchomości. To wspólnicy spółki cywilnej są zobligowani do zapłaty podatku od nieruchomości, zaś ich odpowiedzialność ma formę odpowiedzialności solidarnej. Takie stanowisko Podatki i opłaty lokalne. Art. 1a. - [Definicje legalne] - Podatki i opłaty lokalne. Wersja od: 10 stycznia 2023 r. do: 31 grudnia 2023 r. Art. 1a. działalności, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. - rozumie się grunty sklasyfikowane w ten sposób w ewidencji gruntów i budynków. Maksymalna górna granica podatku od nieruchomości w 2024. To bowiem od jej wysokości w połowie roku uzależnione są opłaty lokalne na kolejny. a za grunty pozostałe o 10 groszy więcej. W przypadku podatku od nieruchomości możliwe jest wykonanie przez osoby fizyczne zapłaty w czterech proporcjonalnych do trwania obowiązku podatkowego ratach – do 15 marca, 15 maja, 15 września oraz 15 listopada. Jeśli suma podatku nie przekracza 100 zł, należy całość zapłacić w terminie pierwszej raty. Budynki tego typu są wyłączone z opodatkowania, a przez to nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Zawarte w deklaracji lub informacji o podatku od nieruchomości określenie „budynki zwolnione od podatku” należy odnosić do obiektów spełniających wymogi wynikające z definicji budynku, ale na mocy konkretnego Podatek od nieruchomości. 05 lutego 2009, 14:51. Podatek od nieruchomości muszą płacić wszyscy właściciele (i nie tylko) nieruchomości. /. inforCMS. REKLAMA. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nakłada na właścicieli nieruchomości specyficzny podatek. Jego wysokość określa wójt a sam podatek jest przychodem gminy. Opłaty lokalne. Zmianie uległy także opłaty lokalne. Według wspomnianego obwieszczenia i zaktualizowanych nim przepisów stawka opłaty targowej pobierana za 2023 r. nie może przekroczyć 953,38 zł dziennie; stawka opłaty miejscowej w miejscowościach, o których mowa w PodLokU, nie może przekroczyć 2,80 zł dziennie, stawka opłaty Jeżeli grunty i budynki są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (upol), to są opodatkowane najwyższymi stawkami podatku od nieruchomości, przyjętymi na dany rok podatkowy stosowną uchwałą rady gminy, zgodnie z art. 5 ust. 1 Do 31 stycznia należy złożyć deklarację na podatek od nieruchomości oraz zapłacić pierwszą ratę podatku albo opłacić go w całości jeżeli nie przekracza 100 zł. Podatek można również opłacić w całości z góry. Zobowiązane są do tego również organizacje pozarządowe - właściciele bądź najemcy lokalu bądź innych cw3xMR. Podatkiem od nieruchomości są obciążone grunty, budynki lub ich części, a także budowle lub ich części związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Płacą go właściciele, użytkownicy wieczyści, samoistni posiadacze, a czasem też posiadacze zależni ww. nieruchomości. Co jeszcze warto wiedzieć o tym podatku? Organem podatkowym w sprawach podatku od nieruchomości jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na położenie działki, budynku lub budowli. W urzędzie gminy lub miasta dopełnimy wszelkich formalności związanych z zapłatą tego podatku. To ten organ musimy informować o zmianach mających wpływ na wysokość podatku. Kiedy i w jaki sposób to uczynić? Powierzchnia użytkowa budynków. od której płaci się podatek, jest mierzona po wewnętrznej długości ścian Kto i kiedy płaci podatek od nieruchomości? Jeśli wybudowaliśmy dom albo wystąpiła inna okoliczność, która zobowiązuje nas do zapłaty podatku, jesteśmy zobowiązani poinformować o tym wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Mamy na to jedynie 14 dni. Podobnie jest w przypadku, gdy nastąpiło takie zdarzenie, które powoduje, że przestajemy być zobowiązani do zapłaty podatku albo zmienia się jego wysokość (np. rozbudowaliśmy dom albo jego część przeznaczamy na prowadzenie działalności gospodarczej). Informację składamy również wtedy, gdy jesteśmy zwolnieni z obowiązku zapłaty podatku. Podatek od nieruchomości płacimy za pełne miesiące. Jest on naliczany od początku miesiąca następującego po tym, w którym nabyliśmy nieruchomość. W przypadku nowo wybudowanych budynków podatek płacimy od początku roku następującego po tym, w którym zakończyliśmy budowę albo rozpoczęliśmy użytkowanie budynku przed jego wykończeniem. Oznacza to, że jeżeli budynek oddaliśmy do użytkowania w bieżącym roku, podatek od nieruchomości zapłacimy dopiero od 1 stycznia roku następnego. Wysokość stawek ustala rada gminy, dlatego są one różne w różnych rejonach kraju. Nie mogą jednak przekroczyć wartości maksymalnych. Dla budynków mieszkalnych jest to 0,75 zł od 1 m² powierzchni użytkowej, dla pozostałych – 7,62 zł. Organ podatkowy na początku każdego roku przesyła informację (w formie decyzji) na temat wysokości należnego do zapłaty podatku wraz z terminami, w których należy opłacić poszczególne części zobowiązania. Osoby fizyczne płacą podatek w czterech ratach do 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada każdego roku. Jeśli wysokość podatku nie przekracza kwoty 100 zł, trzeba go zapłacić w całości do 15 marca. Jak obliczyć wysokość podatku od nieruchomości? Stawki podatku od nieruchomości są ustalane: dla gruntów – za 1 m² powierzchni, dla budynków – za 1 m² powierzchni użytkowej. Wysokość stawek ustala rada gminy w drodze uchwały, dlatego są one różne w różnych rejonach kraju. Jednak nie mogą być wyższe niż stawki maksymalne ogłaszane przez Ministra Finansów. Na przykład dla budynków mieszkalnych stawka podatku nie może przekroczyć rocznie 0,75 zł od 1 m² powierzchni użytkowej, dla pozostałych budynków w zabudowie jednorodzinnej (np. garaży, budynków gospodarczych) – 7,62 zł. Najniższa ze stawek maksymalnych dla gruntów wynosi 0,47 zł od 1 m² powierzchni. Stawki podatku od gruntów i budynków związanych z działalnością gospodarczą są wyższe. Jeśli część budynku przeznaczona jest na prowadzenie działalności, a część to budynek mieszkalny – dla każdej z tych części stawka podatku jest inna. Podatku od nieruchomości nie trzeba płacić za użytki rolne i lasy (z wyjątkiem terenów zajętych na działalność gospodarczą) W jaki sposób liczyć powierzchnię użytkową budynków? Stanowi ją powierzchnia wszystkich kondygnacji mierzona po wewnętrznej długości ścian. Nie wliczamy do niej powierzchni klatek schodowych i szybów windowych, natomiast wliczamy piwnice, sutereny, garaże podziemne, poddasza użytkowe. Jeśli kondygnacja posiada tzw. skosy, czyli np. poddasze użytkowe w domu jednorodzinnym, do powierzchni użytkowej wliczamy w 50% tę część pomieszczenia, która ma wysokość w świetle od 1,4 m do 2,2 m. Części pomieszczeń o wysokości poniżej 1,4 m nie zaliczamy do powierzchni użytkowej. Podatek od nieruchomości jest naliczany od początku miesiąca następującego po tym, w którym nabyliśmy nieruchomość. Oznacza to, że jeżeli budynek oddaliśmy do użytkowania w bieżącym roku, podatek od nieruchomości zapłacimy dopiero od 1 stycznia roku następnego. Kiedy nie trzeba płacić podatku od nieruchomości? Niektóre grunty i budynki są zwolnione z podatku od nieruchomości na mocy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Nie trzeba płacić podatku na przykład od: użytków rolnych i lasów – z wyjątkiem zajętych na działalność gospodarczą, gruntów, które są nieużytkami, użytkami ekologicznymi, gruntów zadrzewionych i zakrzewionych – z wyjątkiem tych, na których jest prowadzona działalność gospodarcza, budynków gospodarczych związanych z działalnością leśną lub rolniczą, budynków gospodarczych, które są związane tylko z działalnością rolniczą i leżą na terenie gospodarstwa rolnego, budynków i gruntów, które wpisano indywidualnie do rejestru zabytków, z wyjątkiem tych części, w których jest prowadzona działalność gospodarcza, gruntów, altan i budynków gospodarczych o powierzchni zabudowy do 35 m² znajdujących się na terenie rodzinnych ogrodów działkowych. Podatku nie płaci się również od tych nieruchomości, które zostały zwolnione z tego obowiązku przez radę gminy. Proponowane dla Ciebie Podatek od gruntu – ile wynosi i kto go opłaca? Będąc właścicielem gruntu, trzeba liczyć się z ponoszeniem opłat za jego użytkowanie. Jedną z nich jest podatek od gruntów, który jest opłata od wieczystego użytkowania gruntu. Kto ma obowiązek uiszczać taki podatek i ile wynosi podwójny podatek od nieruchomości? Będąc właścicielem gruntu, trzeba liczyć się z ponoszeniem opłat za jego użytkowanie. Jedną z nich jest podatek od gruntów, który jest opłata od wieczystego użytkowania gruntu. Kto ma obowiązek uiszczać taki podatek i ile wynosi podwójny podatek od nieruchomości? | Foto: Shutterstock Co to jest podatek od gruntu i kto musi go płacić? Zacznijmy od wyjaśnienia, czym jest podatek gruntowy. Jest to opłata od wieczystego użytkowania gruntu. Określana jest również podwójnym podatkiem od nieruchomości. Dlaczego? Ponieważ, osoby fizyczne lub prawne, będące właścicielami lub użytkownikami wieczystymi, muszą płacić zarówno podatek od gruntów, jak i nieruchomości. Z tym że podatek od nieruchomości dotyczy nie tylko budynków i budowli, ale także gruntów, stąd nazwa podwójny podatek od nieruchomości. Kto musi uiszczać tę opłatę? Obowiązek opłacania podatku gruntowego dotyczy osób fizycznych i prawnych, które są właścicielami albo użytkownikami wieczystymi, a także jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Dodatkowo spoczywa on również na posiadaczach zależnych, którzy posiadają obiekty będące własnością gminy lub Skarbu Państwa. Ile wynosi podatek od gruntów? Jedną z podstawowych kwestii, które najbardziej interesują płatników podatku od gruntów, jest jego wysokość. Podatek ma stałą kwotę, która nie jest zależna ani od jakości gruntów, ani ich wartości. Za jej ustalenie odpowiadają władze gminy, na której znajdują się grunty. W jaki sposób wyliczana jest wysokość opłaty dla konkretnej nieruchomości? Jest ona liczona poprzez pomnożenie ustalonej przez gminę stawki przez wielkość powierzchni gruntu, będącego własnością konkretnej osoby. Obowiązują cztery stawki procentowe podatku, liczone od ceny danej nieruchomości. Mianowicie: 0,3% ceny nieruchomości, która jest przeznaczona np. pod obiekty sakralne, na cele obronności czy działalność charytatywną; 1% ceny nieruchomości na cele rolne, mieszkaniowe i działalność sportową; 2% ceny nieruchomości, która przeznaczona jest na działalność turystyczną; 3% ceny pozostałe nieruchomości gruntowe. Czytaj także w BUSINESS INSIDER Podstawą do naliczania tego podatku jest deklaracja, którą należy złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta – w zależności od miejsca położenia nieruchomości. Podatek płaci się w ratach, przez cały okres użytkowania wieczystego. Zazwyczaj uiszcza się go raz do roku z góry za bieżący rok. Płatność musi zostać uregulowana do 31 marca. Opóźnienia w płatności podatków skutkują naliczaniem karnych odsetek. Ich wysokość uregulowana jest w przepisach ordynacji podatkowej. Zwolnienie z podatku od gruntów W ustawie przewidziano również pewne wyłączenia. Zwolnione z opłaty są niektóre grupy gruntów, np. drogi czy nieużytki. Za jakie grunty nie trzeba zatem odprowadzać podatku? Przede wszystkim podatku gruntowego nie trzeba płacić, gdy jesteśmy właścicielem użytków rolnych oraz lasów. Jednak jest tu jedno „ale”. Nie mogą być one wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ wtedy normalnie należy rozliczyć podatek. Dodatkowo, opłaty od gruntów nie pobiera się, gdy są one własnością państw obcych lub międzynarodowych organizacji, są przeznaczone na siedziby konsulatów lub misji. Oprócz powyższych zwolnione z podatku gruntowego są grunty leżące pod wodami płynącymi i kanałami żeglownymi. Do tej grupy należą też grunty przeznaczone pod budowę dróg publicznych, a także leżące na terenach objętych ochroną. Dodatkowo gmina również może zadecydować o dodatkowych zwolnieniach z podatku od gruntów na jej terenie. Podatek od nieruchomości Jak wspomniano wyżej, z podatkiem gruntowym wiąże się też podatek od nieruchomości. Podatek ten płaci się: za grunty niebędące gruntami rolnymi lub lasem, za budynek, za mieszkanie albo lokal użytkowy wyodrębnione prawnie, czyli mające księgę wieczystą. Uiszczanie płatności za podatek od nieruchomości obowiązuje: właściciela nieruchomości, posiadacza samoistnego – osoba, kto używa gruntów jak właściciel, ale nim nie jest, użytkownika wieczystego gruntów będących własnością publiczną – państwa lub samorządu, posiadacza mienia publicznego na podstawie zawartej umowy lub bez niej. Z kolei obowiązują również wyłączenia z płatności tego podatku. Dzieje się tak w konkretnych sytuacjach. Jak wskazano na stronie rządowej gdy właściciel nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej, nie płaci podatku od nieruchomości za: budynki gospodarcze lub ich części, które: wykorzystywane są do działalności leśnej/rybackiej; tworzą gospodarstwo rolne i służą działalności rolniczej; przeznaczone są na specjalną produkcję rolną, np. uprawę w szklarniach czy prowadzenie pasiek; grunty i budynki, które są wpisane do rejestru zabytków, gdy są utrzymywane i konserwujesz według przepisów o ochronie zabytków; nieużytki, użytki ekologiczne, grunty zadrzewione i zakrzewione; działki przyzagrodowe – gdy właściciel należy do rolniczej spółdzielni produkcyjnej i spełniasz jeden z warunków: jest w wieku emerytalnym, jest inwalidą I albo II grupy, osobą o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym albo niezdolną do samodzielnej egzystencji; położone w rodzinnym ogrodzie działkowym: grunty, altany działkowe i obiekty gospodarcze o powierzchni zabudowy do 35 m2, np. drewutnia. Dodatkowo gmina, w której jest dana nieruchomość, może wprowadzić dodatkowe zwolnienia z podatku. Ile wynosi wysokość podatku od nieruchomości i od czego zależy? Przede wszystkim na jego wysokość ma wpływ powierzchnia gruntów i budynków lub ich części, a także stawka podatku, która przyjęła dana gmina. Maksymalne stawki podatku określa co roku Minister Finansów, waloryzując je na podstawie wskaźnika cen towarów i usług. Z kolei gmina sama ustala stawki podatku, jednak nie mogą być wyższe niż stawki maksymalne. Każdego roku gmina przesyła decyzję o wysokości podatku do jego podatników. W przypadku, gdy podatek od nieruchomości będzie niższy od 8,51 zł, w ogóle nie trzeba płacić podatku. Skarżący odwołali się od decyzji burmistrza podnosząc, że ustalony przez niego podatek od nieruchomości został zawyżony. W ocenie stron w sprawie doszło do podwójnego opodatkowania gruntu znajdującego się pod budynkami. Opodatkowanie budynków położonych na działce winno bowiem powodować zmniejszenie powierzchni gruntu "pozostałego" podlegającego opodatkowaniu. Decyzją z dnia 4 marca 2011 r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu na podstawie art. 1 i art. 18 ustawy z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm.) oraz art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej , SKO utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy podniósł, że w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych , w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty oraz budynki lub ich części. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Podatnikami podatku od nieruchomości są min. osoby fizyczne będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych , jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach (...). Zgodnie z powyższym do opodatkowania podatkiem od nieruchomości organ I instancji przyjął budynki mieszkalne o pow. 154 m kw., budynki pozostałe o pow. 10,75 m kw. oraz grunty pozostałe, oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako tereny mieszkaniowe (B), o pow. 482 m kw. Podniesiono w uzasadnieniu decyzji, iż rodzaje i wielkości przedmiotów opodatkowania, jak wynika z treści odwołania, nie były sporne. Zastosowano w sprawie prawidłowe stawki podatku od nieruchomości wynikające z uchwały nr XXVII/390/08 Rady Miejskiej w N. z w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości (Dz. Urzęd. Woj. Opolskiego z 2008r. nr 96, poz. 2236) wynoszące dla: budynków mieszkalnych 0,51 zł/l m kw.; budynków pozostałych 5,04 zł/l m kw. oraz gruntów pozostałych 0,25 zł/l m kw. Podatek wyniósł, po zaokrągleniu 253 zł. Odnosząc się do zarzutu odwołania dotyczącego podwójnego opodatkowania powierzchni gruntu w sytuacji, gdy podatek został wymierzony od budynków na nim posadowionych, Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że nie jest on uzasadniony. Przepis art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych , rozróżnia jako odrębne przedmioty opodatkowania grunty i budynki. Dalej art. 4 ust. 1 cytowanej ustawy wskazuje, iż podstawę opodatkowania stanowi: dla gruntów - powierzchnia, a dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa, którą stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy, stanowi powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. W zakresie opodatkowania gruntów wiążące dla organu podatkowego pozostają dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Wynika to z art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego , zgodnie z którym podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Mając na uwadze powyższe wywody oraz zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, organ odwoławczy doszedł do przekonania, iż grunty i budynki stanowią osobne przedmioty opodatkowania podatkiem od nieruchomości, dla których przepisy przewidują odrębne zasady ustalania wielkości podstawy opodatkowania. W tej sytuacji wymiar podatku od nieruchomości następuje w odniesieniu do gruntu i budynku. Sytuacja ta nie może być postrzegana jako "podwójne" opodatkowanie, gdyż nie dotyczy tego samego przedmiotu. W skardze na powyższą decyzję skarżący, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji, ponowili zarzuty poniesione w odwołaniu. Stwierdzili, iż doszło do "podwójnego" opodatkowania gruntu znajdującego się bezpośrednio pod budynkiem mieszkalnym. W ocenie podatników, fakt opodatkowania budynku posadowionego na gruncie winien powodować opodatkowanie jedynie gruntu "pozostałego", a wiec pomniejszonego o powierzchnię gruntu zajętą przez budynek. W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o jej oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację w sprawie. WSA uznał, iż w sprawie spór koncentruje się na zasadności opodatkowania gruntu znajdującego się bezpośrednio pod budynkiem mieszkalnym. Stanowisko skarżących sprowadza się do twierdzenia, że doszło do podwójnego opodatkowania gruntu znajdującego się pod budynkami. Zdaniem stron, opodatkowanie budynków położonych na działce winno powodować zmniejszenie powierzchni gruntu "pozostałego" do opodatkowania. Odnosząc się do istoty sporu należy odwołać się do przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych , w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., dotyczącego przedmiotowego zakresu opodatkowania. W świetle art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych , słusznie stwierdził organ w zaskarżonej decyzji, iż każda z wymienionych w nim kategorii stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, co oznacza, że właściciel zabudowanej nieruchomości objęty jest obowiązkiem podatkowym obejmującym zarówno grunt, jak i posadowiony na nim budynek. W związku z tym zarówno grunt, jak i budynek stanowią odrębny przedmiot opodatkowania, a przepis art. 2 i żaden inny przepis ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie wyłączają z zakresu opodatkowania gruntu pod budynkiem. Organy podatkowe, powołując art. 4 ust. 1 zasadnie przyjęły jako podstawę opodatkowania dla gruntu jego powierzchnię (art. 4 ust. 1 pkt 1), dla budynku - powierzchnię użytkową (art. 4 ust. 1 pkt 2). Wielkości przyjęte przez organy są zgodne z danymi, które wynikają z ewidencji gruntów i budynków, a która to zgodnie z art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego stanowi podstawę wymiaru podatków. Ponadto, odnosząc się do dokonanej w skardze wykładni pojęcia "grunty pozostałe", Sąd w pełni akceptuje stanowisko wyrażone przez organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę, iż interpretacja tego pojęcia winna wynikać z analizy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych , a przepis ten wprowadza podział stawek podatku od nieruchomości od gruntów: a) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków, b) pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych, c) pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego. Stąd grunty "pozostałe" należy rozumieć jako grunty inne niż wymienione w pkt a) i b) tego przepisu, a nie jak wywodzili skarżący, grunty będące różnicą pomiędzy powierzchnią działki a powierzchnią gruntu pod budynkami. Takie stanowisko stron nie jest prawidłowe i jak wskazano powyżej, nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa. Na marginesie, w nawiązaniu do wskazanego w skardze sposobu opodatkowania lasu, Sąd zauważa, iż zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych , opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Zatem, w sytuacji, gdy las nie jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej - nie jest opodatkowany podatkiem od nieruchomości, a podlega opodatkowaniu podatkiem materiały: Ustawa z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 856 ze zm.) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. 2010 r. Nr 193 poz. 1287)

co to są grunty pozostałe w podatku od nieruchomości